azintahvie profilja

طبقه بندی برج خنک کننده بر اساس روش های انتقال حرارت :
بسته به مکانیسم انتقال حرارت مورد استفاده، انواع اصلی برج خنک کننده عبارتند از:
برج خنک کننده مرطوب بر اساس اصل خنک کننده تبخیری کار می کند. سیال کار و سیال تبخیر کننده (معمولاً آب) یکی هستند.
برج خنک کننده مداربسته (یا خنک کننده های مایع) سیال کار را از یک مبدل حرارتی بزرگ عبور می دهند که آب تمیز روی آن پاشیده می شود و جریان هوای ناشی از فن اعمال می شود.

عملکرد انتقال حرارت حاصله تقریباً به عملکرد یک برج خنک کننده مرطوب می رسد، با مزیت محافظت از سیال کار در برابر قرار گرفتن در معرض و آلودگی محیطی.
برج های خنک کننده خشک (یا خنک کننده های خشک) برج های خنک کننده مدار بسته هستند که از انتقال حرارت همرفتی استفاده می کنند و با انتقال گرما به سطحی که سیال کار را از هوای محیط جدا می کند، به عنوان یک رادیاتور عمل می کنند. آنها از تبخیر استفاده نمی کنند.
برج های خنک کننده هیبریدی، برج های خنک کننده حلقه بسته هستند که می توانند بین عملیات مرطوب و خشک سوئیچ کنند. این باعث تعادل آب و صرفه جویی در انرژی در شرایط مختلف آب و هوایی می شود.
در یک برج خنک کننده مرطوب (یا برج خنک کننده مدار باز)، اگر هوا نسبتاً خشک باشد، هوای آب گرم محیط را می توان تا دمای کمتر از دمای حباب خشک خنک کرد (نقطه شبنم و روان سنج را ببینید). هنگامی که هوای محیط از یک جریان آب خارج می شود، بخش کوچکی از آب تبخیر می شود و انرژی مورد نیاز برای تبخیر این قسمت از آب از توده باقی مانده آب گرفته می شود و در نتیجه دما کاهش می یابد. تقریباً 420 کیلوژول بر کیلوگرم (970 BTU/lb) انرژی گرمایی برای تبخیر آب جذب می شود. تبخیر منجر به شرایط هوای اشباع می شود و دمای آب تصفیه شده توسط برج خنک کننده را به دمای نزدیک به حباب مرطوب کاهش می دهد. این تفاوت با این واقعیت مشخص می شود که رطوبت اولیه هوای محیط کمتر از دمای حباب خشک محیط است.