somayebsk profilja

سرطان خون چیست؟
لوسمی یک سرطان خون است که در اثر افزایش غیرطبیعی تعداد گلبول های سفید در بدن شما ایجاد می شود. این بیماری می‌تواند گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز و پلاکت‌هایی را که بدن شما برای سلامتی به آن نیاز دارد، از بین ببرد. گلبول های سفید اضافی در چنین شرایطی به درستی عمل نمی کنند.
علائم لوسمی بسته به نوع لوسمی متفاوت است. علائم و نشانه های شایع لوسمی عبارتند از:
• تب یا لرز
• خستگی مداوم، ضعف
• عفونت های مکرر یا شدید
• کاهش وزن ناگهانی
• غدد لنفاوی متورم، کبد یا طحال بزرگ شده
• خونریزی و کبودی پوست
• خونریزی های مکرر بینی
• لکه های قرمز کوچک روی پوست (پتشی)
• تعریق زیاد به خصوص در شب
• درد استخوان
این بیماری چگونه است؟
قبل از هر چیز، مهم است بدانید که گلبول های سفید خون بخش مهمی از سیستم ایمنی بدن هستند. بنابراین، وظیفه آنها محافظت از بدن در برابر حملات باکتری ها، ویروس ها و قارچ های مختلف و همچنین سلول های غیر طبیعی است. دانستن این نکته ضروری است که گلبول های سفید در بروز سرطان خون سرعت تکثیر و تقسیم بسیار بالایی دارند و تا حدی می توانند جایگزین رشد و تکثیر سلول های طبیعی بدن شوند و در نتیجه آسیب ببینند. این گلبول‌های سفید معمولاً در مغز و استخوان‌های انسان تولید می‌شوند، اما برخی از انواع آن به غدد لنفاوی، طحال و تیموس نیز گسترش می‌یابند. این مواد پس از تولید از طریق خون به سایر نقاط بدن منتقل می شوند. لوسمی نام دیگر لوسمی است.
روش طبقه بندی لوسمی
لوسمی بر اساس سرعت رشد، پیشرفت و نوع سلول های خونی درگیر طبقه بندی می شود:
1. گروه اول که بر اساس میزان رشد و پیشرفت بیماری است به دو دسته مزمن و خفیف تقسیم می شود.
لوسمی حاد زمانی رخ می دهد که اکثر سلول های خونی به اندازه کافی رشد نمی کنند و نمی توانند به درستی عمل کنند. این نوع می تواند به سرعت بدتر شود.
لوسمی مزمن زمانی رخ می دهد که برخی از سلول های نابالغ وجود داشته باشند، اما سلول های دیگر طبیعی هستند و می توانند به درستی عمل کنند. این نوع به تدریج بدتر می شود.
گروه دوم که مربوط به نوع سلول درگیر است به لوسمی های مدولاری و لنفاوی تقسیم می شود.
2. گروه دوم بر اساس نوع سلول های درگیر است
لوسمی لنفوئیدی شامل سلول‌هایی در مغز استخوان می‌شود که به لنفوسیت‌ها، نوعی گلبول سفید، تبدیل می‌شوند.
لوسمی میلوئیدی شامل سلول هایی در مغز استخوان می شود که گلبول های قرمز، پلاکت ها و سایر گلبول های سفید خون را می سازند.
سرطان معده چیست؟
سرطان معده وضعیتی است که در آن سلول‌های سرطانی در پوشش داخلی معده تشکیل شده‌اند. این نوع سرطان می تواند از معده به سایر قسمت های شکم به ویژه کبد، ریه ها، استخوان ها، دیواره شکم و غدد لنفاوی نیز سرایت کند.
سرطان معده رشد غیر طبیعی سلول های معده است.این بیماری می تواند در هر قسمتی از معده رخ دهد. در بیشتر نقاط جهان، این بیماری در قسمت اصلی معده (بدن معده) تشکیل می شود. بخشی از معده که سرطان در آن رشد می کند یکی از مهم ترین مواردی است که پزشکان هنگام تعیین گزینه های درمانی ما در نظر می گیرند. درمان معمولاً شامل جراحی برای برداشتن توده سرطانی است. ممکن است درمان های دیگری قبل و بعد از جراحی توصیه شود.
علائم:
• این بیماری در مراحل اولیه علائم بالینی ندارد
• درد معده
• درد در قسمت بالای شکم و احساس سنگینی در قسمت بالای شکم
• مشکل در بلع (دیسفاژی)، به ویژه در تومورهای ناحیه اولیه معده
• داشتن شکم پر همراه با درد قبل از غذا خوردن
• حالت تهوع، بی اشتهایی، کاهش وزن و یرقان
• وجود خون در مدفوع و مدفوع سیاه رنگ
• استفراغ خون، به خصوص زمانی که تومور در قسمت پایین معده باشد
• پیدا شدن توده شکمی قابل لمس که در بیشتر موارد نشان دهنده رشد طولانی مدت و گسترش موضعی تومور است. شایع ترین محل انتشار تومورهای معده کبد است.
• کم خونی، کمبود آهن در مردان و وجود خون مخفی در مدفوع ممکن است از علائم باشد.
علل این بیماری
علت اصلی این بیماری ناشناخته است، اگرچه بسیاری از عوامل که ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند شناسایی شده اند.
متخصصان می دانند که این بیماری زمانی شروع می شود که تغییری در DNA سلول معده ایجاد شود. DNA سلولی حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. این تغییرات ناخواسته که علت اصلی سرطان هستند، به سلول دستور می دهد تا به سرعت رشد کند و به زندگی ادامه دهد. به طور معمول، این سلول ها زندگی عادی خود را دارند و باید از بین بروند.
سلول هایی که به طور غیر طبیعی تکثیر می شوند، توده ای را تشکیل می دهند که می تواند به بافت سالم فشار وارد کند و آن را از بین ببرد. با گذشت زمان، سلول ها می توانند از توده جدا شده و به سایر قسمت های بدن گسترش یابند (متاستاز دهند).